بررسی تأثیر مکمل پروبیوتیک بر مدل حیوانی صرع- (3301)

صرع یکی از اختلالات شایع نورولوژیک است که به شدت کیفیت زندگی افراد زیادی را در سطح جهان تحت تأثیر قرار داده است. انتقال یونی در غشای نورون ها، مکانیسم های مهاری-تحریکی و سیستم های تعدیل کننده تنظیمی در پاتوژنز صرع نقش دارند. وجود یک رابطه دوجهتی بین مغز و روده پیشنهاد شده است، به طوری که مغز دستگاه گوارش را تنظیم کرده و روده ها می توانند عملکرد مغز و رفتار را تحت تأثیر قرار دهند. از آنجاییکه دیسبیوزیس در بسیاری از اختلالات نورولوژیک دیده می شود، میکروبیوم روده نقش مهمی در سلامت و سیر بیماری ها ایفا می کند. پروبیوتیک ها، میکروارگانیسم های زنده ای هستند که اگر در دوز کافی استفاده شوند، اثرات مطلوبی در انسان ها و حیوانات خواهند داشت. در مطالعه حاضر، تأثیر چند سویه باکتری پروبیوتیک بر فعالیت تشنج، عملکرد شناختی و سطح گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA)، نیتریک اکسید (NO)، مالوندی آلدهید (MDA) و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی (TAC) بافت مغزی در موش های کیندل شده با پنتیلن تترازول (PTZ) مورد بررسی قرار گرفت. امتیاز Racine و عملکرد موش ها در هزارتوی آبی به ترتیب به عنوان شاخص های شدت صرع و یادگیری و حافظه فضایی در نظر گرفته شد. ما دریافتیم که مکمل سین بیوتیک به طرز چشمگیری شدت صرع را کاهش داد به طوری که تقریباً هیچ حیوانی که با پروبیوتیک درمان شده بود، کیندلینگ کامل را نشان نداد. باکتریوتراپی خوراکی تا حدودی یادگیری و حافظه فضایی را در موش های کیندل شده تقویت کرد. این مداخله سطح NO و MDA را کاهش و غلظت TAC مغز را افزایش داد. درمان پروبیوتیکی سطح نوروترنسمیتر مهاریGABA  را افزایش داد. یافته های ما اولین گزارش پیش-بالینی بود که اثرات مثبت باکتری های پروبیوتیک را در اختلالات نورولوژیک ناشی از صرع نشان داد. مطالعات بیشتر برای پاسخ به سوالات راجع به مکانیسم های احتمالی مورد نیاز است.

کلمات کلیدی: کیندلینگ، یادگیری و حافظه، پروبیوتیک، فعالیت تشنج