اثرات پروبیوتیک بر یادگیری فضایی، حافظه و اختلال عملکرد نورولوژیک- (3202)

پروبیوتیک ها به گونه هایی از ارگانیسم های میکروسکوپی زنده گفته می شود که می توانند به حفظ تعادل دستگاه گوارش و/یا مدیریت بیماری ها کمک کند. برخی از اختلالات خودایمنی، روانشناختی، قلبی-عروقی و عروق مغزی می تواند با بر هم خوردن تعادل میکروبیوم گوارشی همراه باشد. این مطالعه تأثیر تجویز 21 روزه پروبیوتیک چند سویه بر آسیب هیپوکامپوس، حافظه شناختی و فضایی و برخی مکانیسم های مولکولی بالقوه در مدل موشی هایپوپرفیوژن مغزی را بررسی کرد. هایپوپرفیوژن مغزی در مدل موش با انسداد دو طرفه سرخرگ کاروتید مشترک (BCCAO) به مدت 20 دقیقه و پس از آن 24 ساعت پرفیوژن مجدد حاصل شد. ترکیبی از چند سویه باکتری پروبیوتیک با شمار 10⁷، 10⁸ و 10⁹ CFUروزانه به صورت خوراکی و به مدت 3 هفته قبل از BCCAO تجویز شد. حافظه شناختی و فضایی، آسیب بافت شناختی و آپوپتوز، 24 ساعت بعد از ایسکمی در CA1 ،  CA3و جیروس دندانه دار (DG) هیپوکامپوس ارزیابی شد. مقدار مالوندی آلدهید (MDA) و سطح فاکتور نوروتروفیک مغزی (BDNF) به روش ELISA اندازه گیری شد. پروبیوتیک پروفیلاکتیک تعداد سلول های آپوپتوتیک و مرگ نورونی در CA1، CA3 و DG هیپوکامپوس را در هر سه غلظت کاهش داد (p<0.001). علاوه بر این، پروبیوتیک موجب کاهش اختلال حافظه فضایی و نقص عملکرد نورولوژیکی صرفاً در مقدار روزانه CFU 10⁹ شد (p<0.01). با این وجود پروبیوتیک نتوانست سطح BDNF و MDA را در هیپوکامپوس تغییر دهد (p>0.05). بر اساس یافته ها، مصرف روزانه پروفیلاکتیک پروبیوتیک ها، آسیب هیپوکامپوس را کاهش داده و با سرکوب آپوپتوز در مدل موشی هایپوپرفیوژن مغزی از اختلال در یادگیری فضایی و حافظه پیشگیری کرد. دریافت مکمل پروبیوتیک می تواند به عنوان یک راهکار پیشگیرانه مفید برای گروه هایی که مستعد بیماری های عروق مغزی هستند پیشنهاد شود.

کلمات کلیدی: هایپوپرفیوژن مغزی، ایسکمی، مکمل پروبیوتیک، آپوپتوز، BDNF، حافظه فضایی، موش