پاسخ های متابولیک و ژنتیک به محصول لاکتوکر در بیماران مبتلا به نفروپاتی دیابتی- (0203)

چکیده:

این مطالعه جهت ارزیابی اثرات تجویز پروبیوتیک­ ها بر پروفایل­ متابولیک و ژنتیک در بیماران مبتلا به نفروپاتی دیابتی(DN) انجام شد. مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی تصادفی، دوسوکور و کنترل­ شده با دارونما همراه با مدل هموستاتیک ارزیابی مقاومت به انسولین (HOMA-IR) به عنوان پیامد اولیه و سایر پروفایل­های متابولیک و بیومارکرهای التهابی و استرس اکسیداتیو به عنوان پیامد ثانویه بود. این کارآزمایی بالینی تصادفی، دوسوکور و کنترل­ شده با دارونما در بین 60 بیمار مبتلا به نفروپاتی دیابتی انجام شد. بیماران به طور تصادفی به دو گروه دریافت­ کننده روزانه 10⁹×8 CFU مکمل­ پروبیوتیکی (لاکتوکر) و گروه دریافت کننده دارونما به مدت 12 هفته(30 نفر در هر گروه) تقسیم شدند. نمونه خون بیماران در حالت ناشتا در ابتدا و انتهای مطالعه جمع­ آوری شد تا قند خون، پروفایل چربی، بیومارکرهای التهابی و استرس اکسیداتیو اندازه ­گیری شوند. مدل­های رگرسیون خطی متعددی جهت ارزیابی اثرات درمانی موثر بر پیامدهای تعدیل ­کننده متغیرهای مخدوش ­کننده استفاده شد. مکمل­ پروبیوتیکی، در مقایسه با دارونما، سبب کاهش چشمگیر در قند خون ناشتا (P=0.01)، غلظت انسولین سرم ،(p=0.007) HOMA-IR (p=0.01) و افزایش معنادار در شاخص بررسی حساسیت به انسولین کمی (P=0.04) شدند. علاوه بر این، دریافت پروبیوتیک منجر به کاهش قابل توجه در سطح تری ­گلیسیرید (P=0.001)، نسبت کلسترول تام/p<0.001) HDL-c ) و افزایش قابل ملاحظه در سطح HDL-c شد(p<0.001). مکمل­ پروبیوتیکی در مقایسه با دارونما با کاهش معناداری در پروتئین واکنشی C با حساسیت بالا(p=0.001)، مالوندی­ آلدهید (p<0.001)(MDA)، محصولات نهایی گلیکاسیون پیشرفته (p<0.001)(AGEs) و افزایش چشمگیری در گلوتاتیون کل پلاسما (p<0.001)(GSH) همراه بود. به طور کلی، مطالعه ما نشان داد که مکمل­های پروبیوتیکی اثرات سودمندی بر کنترل قند خون و شاخص های خطر قلبی-متابولیکی دارد.